|
Svoje poklonike je radio amaterizam u Srbiji stekao neposredno pošto se počeo razvijati u drugim delovima Evrope. Već 1924. godine osnovane su prve organizacije radio-amatera u ovom delu Evrope. Eksperimenti sa prijemnicima su bili dozvoljeni, ali su tadašnje vlasti zabranjivale rad sa radio predajnicima, tj. održavanje amaterskih radio veza. Radeći u takvim teškim polulegalnim ili ilegalnim uslovima, radio-amateri se nisu mogli šire udruživati niti otvoreno nastupati na međunarodnom polju.
Mnogi radio-amateri su se već 1941. godine uključili u narodnooslobodilački pokret i postali prvi vezisti i radio-tehničari u jedinicama Narodno oslobodilačke vojske. Neki od njih su bili i instruktori na kursevima vezista, pripremajući tako važan kadar veza.
Neposredno posle oslobođenja zemlje prekaljeni ratni vezisti počeli su raditi na osnivanju organizacije radio-amatera u Jugoslaviji. Posle prvih klubova osnovanih već krajem 1945. godine, 1946. se osniva jedinstveni Savez radio-amatera Jugoslavije, jedna od prvih tehničkih organizacija u zemlji. Zadaci radio-amatera u tim godinama obnove i izgradnje bili su nešto drugačiji nego danas. Radilo se na radnim akcijama, po selima i školama, na poljima i radilištima širom zemlje. Pored osnovne obuke organizovane su i akcije ozvučavanja gradova i sela, pomagalo se u elektrifikaciji i sl. Shvatajući značaj održavanja radio veza kao jednog od najglavnijih sastavnih delova radio amaterizma, rukovodstvo organizacije, sastavljeno većinom od istaknutih ratnih vezista planski se pripremalo za osnivanje prvih primopredajnih sekcija, što se ostvaruje početkom pedesetih godina. Neposredno zatim počinje i izdavanje dozvola za rad ličnim amaterskim radio stanicama.
|